Είναι λίγο περίεργο, αλλά η Apple ξεκίνησε από τα δύσκολα για να καταλήξει στο προφανές…
Η ιστορία του multitouch για την Apple ξεκινάει κάπου στις αρχές του 2007 με το iPhone. Φυσικά, και τα trackpads λίγο νωρίτερα υποστήριζαν two-finger gestures, αλλά μέχρι εκεί. Το iPhone έφερε πολλές καινοτομίες και μια από τις σημαντικότερες (μιας και μιλάμε για το interface μια συσκευής με μέσο κατάδειξης το …δάχτυλο) ήταν το multitouch και η capacitive οθόνη αφής.
Στη συνέχεια, ακολούθησαν τα multitouch glass trackpads σε όλα τα unibody MacBooks, τα οποία αφήνουν την αίσθηση ότι είναι μια επιφάνεια iPhone χωρίς την …οθόνη. Ενώ ήμουν αρχικά επιφυλακτικός, στη συνέχεια διαπίστωσα ότι μου στάθηκε αδύνατο να χρησιμοποιήσω άλλο trackpad (από άλλα laptops) αφού είχα συνηθίσει το glass.
Αρκετά όμως με την ιστορία, πλέον είναι εδώ η τελευταία υλοποίηση αυτής της τεχνολογίας, στη μορφή της αρχαιότερης συσκευής κατάδειξης, το mouse.
Γνήσιο προϊόν Apple, με τη γνωστή minimal σχεδίαση, φέρει την οικεία glossy όψη που χαρακτηρίζει όλα τα non-unibody προϊόντα της Apple τον τελευταίο καιρό. Αυτό που σχεδιαστικά προκαλεί εντύπωση είναι το ύψος του, το οποίο είναι ασυνήθιστα χαμηλό. Έχουμε δει πολλά μικρά mice κατά καιρούς (τα λεγόμενα “notebook mice”), αλλά το Magic Mouse διαφέρει στο ότι ενώ καταλαμβάνει την ίδια σχεδόν επιφάνεια με ένα συμβατικό mouse, ταυτόχρονα έχει πολύ μικρότερο όγκο. Για να καταλάβετε πόσο χαμηλό είναι, αρκεί να δείτε την απευθείας σύγκριση με τον πρόγονό του, το Wireless Mighty Mouse:
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι βέβαιο ότι θα τους βολέψει όλους. Μάλλον είναι βολικότερο για πιο μικρές παλάμες, καθώς το σχήμα του είναι αρκετά επίπεδο, άρα θα πρέπει το χέρι να σχηματίζει μικρότερη καμπύλη και ίσως κάποιες μεγαλύτερες παλάμες να …περισσεύουν. Ωστόσο, λόγω του ότι το χέρι είναι σε πιο ευθεία στάση, θεωρώ ότι είναι πιο ξεκούραστο στη χρήση, κάτι στο οποίο συμβάλλει και το μικρό βάρος αλλά και η γενικότερα συμπαγής αίσθηση. Κάτι που επίσης έχει αλλάξει είναι ότι είναι πιο ήσυχο: Δεν υπάρχει scroll wheel για να ακουστεί κάτι!
Αφήνοντας τα περί εργονομίας, η μεγάλη καινοτομία δεν είναι παρά η μεγάλη multitouch επιφάνεια. Όλη σχεδόν η επιφάνεια του mouse (περίπου από το milaraki και πάνω) είναι μια επιφάνεια ευαίσθητη στην αφής, φυσικά capacitive τεχνολογίας, με εξαιρετική απόκριση, παρόμοια με του iPhone.
Προς απογοήτευση κάποιων, το Magic Mouse έχει λιγότερες λειτουργίες από το Mighty Mouse που αντικαθιστά. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Το απλό κλικ παραμένει ίδιο, με τη βύθιση όλης της επιφάνειας προς τα κάτω. Επειδή όμως το Magic Mouse είναι πιο ελαφρύ και πιο συμπαγές, αυτό γίνεται με λιγότερη πίεση και με πιο σαφή αίσθηση. Ταυτόχρονα, το δεξί κλικ και πάλι γίνεται με την πίεση της πάνω δεξιάς πλευράς του mouse προς τα κάτω. Μέχρι εδώ καμία αλλαγή λοιπόν.
Μόνο και μόνο κοιτώντας το Magic Mouse, είναι προφανές ότι στερείται του middle-click / scroll wheel, αλλά και των side buttons που είχε η προηγούμενη γενιά. Τα τελευταία φυσικά θα λείψουν σε όσους τα χρησιμοποιούσαν, αλλά για να είμαι ειλικρινής πάντα μου φαίνονταν δύσχρηστα αφού ήταν και μη εργονομικά λόγω θέσης αλλά ήθελαν και μεγάλη πίεση. Το δε scrolling πλέον γίνεται με την κύλιση του δάχτυλού μας σε οποιοδήποτε σημείο της multitouch επιφάνειας και σε οποιαδήποτε κατεύθυνση (κάθετα, οριζόντα αλλά και διαγώνια) και μάλιστα αυτό γίνεται με εξαιρετική ακρίβεια, παρόμοια με τις υπόλοιπες multitouch implementations της Apple.
Η -αρνητική- έκπληξη όμως είναι ότι απουσιάζει το middle button. Προσωπικά το θεωρώ σχεδόν απαραίτητο στο web surfing και η απουσία του με ξενίζει ιδιαίτερα. Αντίθετα, έχει προστεθεί μια άλλη λειτουργία, αυτή του swipe με τα δύο δάχτυλα δεξιά ή αριστερά ώστε να μετακινούμαστε εμπρός η πίσω στο Safari ή σε slideshows. Πέρα από το ότι αυτό δεν είναι κάτι που χρησιμοποιούμε τόσο συχνά όσο το middle click, δεν είναι και πολύ εύκολο να γίνει σαν κίνηση καθώς θα πρέπει ο αντίχειρας και ο μικρός να κρατούν σταθερό το mouse την ώρα που ο δείκτης και ο μεσαίος κάνουν το swipe. Συνηθίζεται, αλλά 4 δάχτυλα για αυτή τη λειτουργία είναι too much για εμένα (σχόλια ευπρόσδεκτα!).
Όσον αφορά στα υπόλοιπα χαρακτηριστικά, το Magic Mouse χρησιμοποιεί τεχνολογία laser για το tracking του δείκτη, με εξαιρετική ακρίβεια, ενώ συνδέεται με Bluetooth με τον υπολογιστή μας. Επίσης, δείχνει πιο …λιτοδίαιτο από τον πρόγονό του, αφού οι δύο ΑΑ μπαταρίες του φαίνεται να αντέχουν αρκετά περισσότερο (αν και αυτό βέβαια δεν έχει εξακριβωθεί ακόμα).
Τελικά, η Αpple για μια ακόμα φορά έσπασε το γνωστό moto της πληροφορικής “form follows function”, μη διστάζοντας να κάνει εκπτώσεις στις λειτουργίες προκειμένου να φτιάξει ένα mouse με προχωρημένο design και την αιχμή της τεχνολογίας με την υιοθέτηση της επιφάνειας αφής. Ίσως το πιο εντυπωσιακό είναι ότι αυτό γίνεται σκόπιμα! Δηλαδή αυτό το προφίλ “λιτότητας” είναι μέσα στη φιλοσοφία της Αpple και θέλει να το περάσει και στη συνείδηση του χρήστη.
Αν κρίνει κανείς από το iPhone και τα glass trackpads, θα μπορούσε να έχει ενσωματώσει περισσότερες λειτουργίες αλλά δεν… Ίσως με κάποιο μελοντικό firmware update να αλλάξει αυτό βέβαια.
Προς το παρόν βέβαια, υπάρχει και η κοινότητα χρηστών που απάντησε άμεσα! Στο http://blog.boastr.net/ υπάρχει ένα blog που απευθυνόταν αρχικά σε κατόχους MacBooks με multitouch trackpads αλλά πλέον έχει βρει εφαρμογή και στο νέο Magic Mouse, για να συμπληρώσει ότι “ξέχασε” η Apple να προσθέσει. Για παράδειγμα, πλέον το middle click μπορεί να γίνει με το να κάνει κάποιος click έχοντας όμως τρία δάχτυλα να αγγίζουν τη multitouch επιφάνεια. Δε θα πω παραπάνω για το Better Touch Tool γιατί είναι ακόμα σε beta και καθημερινά βελτιώνεται με νέες προσθήκες, αλλά δείχνει ότι είναι στο σωστό δρόμο!
Nice review …as always 😀
Σε ευχαριστουμε! Πολυ ωραιο review και να χαιρεσαι το “ποντικι”
Τασο μεχρι και το avatar σου απο οτι βλεπω, κατα καποιο τροπο, δημιουργημα του jobs το σχεδιασε!
Θα ρωτησω κατι χαζο: ροδελα στη μεση, δεν εχει? Πως γινεται το scrolling στα προγραμματα?
Ωραίος, σύντομος και περιεκτικός!
@Κώστας: […]Το δε scrolling πλέον γίνεται με την κύλιση του δάχτυλού μας σε οποιοδήποτε σημείο της multitouch επιφάνειας[…]
Παιδιά μη το σκέφτεστε καν. Το ποντίκι είναι καταπληκτικό! 🙂
Τρομερή αίσθηση στο scrolling και πολύ άνετο. Μετά από 2 ώρες χρήσης ασυναίσθητα χρησιμοποιείς το scroll και κάθε άλλο ποντίκι σου φαίνεται χαζό.
Το προτείνω ανεπιφύλακτα. Ειδικά για όποιον δεν θέλει πολλά κουμπάκια στο ποντίκι.
Btw καλό review… 🙂
Oσο για την μαπαταρια που ειπατε, εγω το εχω 2 εβδομαδες και κατι και ειναι ακομα στο 68%, με καθημερινή, πολυωρη χρηση… Πρεπει να κραταει περιπου 1 ½ μήνα και ίσως και λιγο παραπανώ. H λύση βέβαια είναι οι επαναφορτιζόμενες, γιατι αμα αγοραζεις καθε τοσο μπαταριες θα ξενερωσεις τη ζωη σου.
Oσοι δεν το εχουν παρει ακομή, καλα θα κάνουν να το παρουν. Θα αλλάξει πολύ η χρηση του υπολογιστη σας. Kαι οταν θα βαλουν καινουργιες κινήσεις, γιατι θα βάλουν σίγουρα, δεν θα παιζεται.
Όντως αυτό ήθελα να το αναφέρω και το ξέχασα…δηλαδή ότι πλέον με αυτό το ποντίκι κάνοντας κανένα update με καινούριες κινήσεις ή ακόμα καλύτερα να προσαρμόζεις εσύ τις κινήσεις του ποντικιού όπως θες, θα έχουμε κάθε τόσο «καινούριο» mouse…
Επίσης σημαντικό, δε χρειάζεται καθαρισμό σαν αυτό του Mighty Mouse, που αναγκαζόσουν να το σπάσεις και ολόκληρες διαδικασίες.
Μήπως κύριοι του ΚΚΕ, είναι καιρός πιά να πάρετε την πρωτοβουλία δημιουργίας ενός πανίσχυρου καταναλωτικού συνεταιρισμού, που να διαπραγματεύεται από θέση ισχύος – για τα μέλη του – τις τιμές των καταναλωτικών αγαθών με τους επιχειρηματίες, οι οποίοι θα αρχίσουν να κλείνουν ο ένας μετά τον άλλο τώρα τις επιχειρήσεις τους;
Ωραία τα παχιά σας λόγια κυρία Παπαρήγα στη συγκέντρωση της 15 Μαϊου στο Πεδίο του Άρεως.
Συμφωνώ μαζί σας στο «να πληρώσει η πλουτοκρατία». Όμως δεν προτείνετε κάτι πρακτικό. Αφήνετε τους οπαδούς σας με συρρικνωμένους μισθούς, να διαδηλώνουν στο κέντρο της Αθήνας.
Εκτός από λόγια, γιατί δεν παίρνετε μέτρα;
Γιατί θέλετε να επαναλάβετε τα ίδια λάθη της μονολιθικότητας και της συνθηματολογικής απραξίας που κάνατε και την περίοδο του 1944-1947, που είχατε τη δύναμη να επιβάλετε τη λύση που θέλατε μέσω των πανίσχυρων συνδικάτων σας και επιμείνατε στη «μάχη εκ παρατάξεως» του Ζαχαριάδη;
Γιατί δεν δημιουργείτε ένα πανίσχυρο «Καταναλωτικό Συνεταιρισμό του ΚΚΕ» με κάρτα των μελών του που θα εξασφαλίζει – μετά από διαπραγμάτευση από θέση ισχύος του ΚΚΕ με τους επιχειρηματίες – στα μέλη του, δηλαδή όσους Έλληνες πολίτες θελήσουν να γραφτούν, φτηνότερης τιμές ή άτοκες δόσεις σε όλα τα βασικά αγαθά, που κινδυνεύουν να ανέβουν απελπιστικά και να καταστρέψουν τον οικογενειακό προϋπολογισμό των μισθoσυντήρητων και χαμηλοσυνταξιούχων;
Ποιος επιχειρηματίας – τώρα που κινδυνεύει να βάλει λουκέτο – θα έλεγε «όχι» σε μια τέτοια δελεαστική πρόταση εκ μέρους του «Καταναλωτικού Συνεταιρισμού του ΚΚΕ», αφού θα προσήλκυε δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες πελάτες, μόνιμα ή έστω και ευκαιριακά μέλη του Καταναλωτικού Συνεταιρισμού;
Θα μπορούσε έτσι να υλοποιήσει το ΚΚΕ έστω και μέρος του προγράμματός του για «απάντηση του λαού στην πλουτοκρατία».
Θα έσωζε εκατοντάδες ή και χιλιάδες επιχειρήσεις από το λουκέτο.
Θα έδινε ελπίδα και λύση στο πρόβλημα των μισθοσυντήρητων που δεν έχουν φωνή (εκτός αν θεωρείτε ότι έχουν «φωνή» σαν και αυτή της διαδήλωσής σας στο Πεδίο του Άρεως – αραία, αραία για να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα όπως έλεγε ο Μακρυγιάννης).
Μήπως δεν φτάσαμε ακόμα στο χάλι της Αργεντινής (όπως φαίνεται στο βίντεο http://www.larisaportal.gr/diafora/argentina.php) για να πάρετε μια απόφαση προς την κατεύθυνση αυτή με τους «ευέλικτους μηχανισμούς της ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής και των λοιπών οργάνων του κόμματός σας.
Η ιστορία του Κ.Κ.Ε. ήταν μια ιστορία αποκλειστικά χαμένων ευκαιριών και λάθων επιλογών κυρία Παπαρήγα. Απλά δεν πρόκειται να το παραδεχτούν και να σας το εισηγηθούν αυτοί που είναι δίπλα σας, που νομίζουν ότι ζούν στο 1918. Αν δεν κουνηθείτε εσείς κυρία Παπαρήγα για να προστατέψετε τον απλό πολίτη που συνθλίβεται οικονομικά, μπορεί να κάνει την κίνηση αυτή κάποιο άλλο κόμμα, όπως το ΛΑÓΣ με τον πανέξυπνο Καρατζαφέρη και σκεφτείτε μετά τι ντροπή (Qué figura, qué figura!)
Κουνηθείτε κυρία Παπαρήγα (Move your head out of hour arse!).
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΕΔΩΣΕ:
• Παρακαλώ πέστε μου:
Πώς είναι δυνατόν να μετατραπεί ένας Σύλλογος Συνταξιούχων, λ.χ. ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων Διπλωματικών Υπαλλήλων, σε καταναλωτικό Συνεταιρισμό, που να πετυχαίνει είτε άτοκες δόσεις σε αγαθά ή και ειδικές χαμηλές τιμές στα μέλη του;
Τι διαδικασία ακολουθείται; Τι σχετικά νομικά κείμενα υπάρχουν;
Με τι επιχειρήματα και με τι δεδομένα μπορεί κανείς να κάνει μια απόλυτα πειστική εισήγηση στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου;
•
baskin
Μαΐου 8th, 2010 on 19:59
Θέτετε ένα σύνθετο και σημαντικό θέμα. Δεν γνωρίζω τα νομικά κείμενα, αλλά πιστεύω ότι οι μηχανισμοί που αναφέρετε δεν χρειάζονται ιδιαίτερη νομική υπόσταση για να λειτουργήσουν.
Το θέμα είναι κατ’ εμένα η συνειδητοποίηση της ισχύος του καταναλωτή ειδικά όταν συνεταιρίζεται. Πιστεύω ότι απλά χρειάζεται απαγκίστρωση από τον διακοσμητικό ρόλο που έχουν όλοι οι σύλλογοι και απευθείας επαφή και διαπραγμάτευση με τις επιχειρήσεις. Επιβράβευση αυτών των επιχειρήσεων που συμμετέχουν και απομόνωση των καρτέλ με ταυτόχρονη ανάπτυξη καταναλωτικής κουλτούρας.