Όταν ο χρόνος περνάει και τα αγαπημένα μας Mac παλιώνουν, τότε η φαντασία οργιάζει! Εκτός από τα ενυδρεία (http://milaraki.com/blog/2007/11/macaquariumένα-ψαράκι-στο-mac-μου/), υπάρχουν κι άλλα μηχανήματα-transformers, τα οποία οι κάτοχοί τους έχουν μετατρέψει σε…
(καλή φάση αλλά στο πάτωμα θα έχεις πρόβλημα με τους “από κάτω”)…
(βάλε και κανένα μαξιλάρι, λίγο άβολος μου φαίνεται)…
(μεταξύ μας, έπρεπε να είναι λίγο πιο ψηλά, στον τοίχο)…
(να χαίρεσαι να παίρνεις λογιαρισμούς, βρε αδελφέ!)…
(τα μηλαράκια αντί των αριθμών είναι όλα τα λεφτά)…
και τέλος…
(αυτό το θέλω!)
Ιεροσυλία ή αρκετές δόσεις χιούμορ; Δεν ξέρω, οι απόψεις διίστανται. Εγώ πάντως, δεν μπορώ να φανταστώ μετά από 10 χρόνια το MacBook μου π.χ. ως δίσκο σερβιρίσματος ή το iPhone ως σουβέρ ή τασάκι…
Σε καμια δεκαρια χρονια απο τωρα … μπορει ο/η γιος / κορη να αποφασισει οτι το iPhone μοιαζει αρκετα με αμαξακι και οτι το macbook φερνει αρκετα σανιδι skate … οποτε πιστευω οτι εχουν καλη τυχη τα συγκεκριμενα mac (beer tender rules btw)
Το beer tender δεν το βλέπω!
the last one spire … το PowerMac G3
Α τώρα το είδα.Μα καλά τι μπορεί να κάνει κανείς
Αν και θαυμάζω την δημιουργικότητα των παραπάνω κατόχων, ποτέ δεν θα συμπεριφερόμουν έτσι στον mac. Δεν έχω κάτι τόσο παλιό αλλά το iPod Classic 5ης γενιάς για παράδειγμα, παρόλο που πήρα άλλα 2 από τότε δεν υπάρχει περίπτωση να το αποχωριστώ. Είτε ειδικά η σκέψη οτι διασκέδασε μια τάξη στην πενθήμερη, είτε κυρίως γενικά (και εδώ πιστεύω πως θα σας βρω σύμφωνους), οτί είναι αντικείμενα ορόσημο που φέρνουν επανάσταση, δεν μας επιτρέπουν να συμπεριφερόμαστε σε αυτά έτσι. Ελπίζω να μην θεωρηθώ τρελός αλλά ένας Macintosh 128K είναι ένα κομμάτι της ιστορίας. Είναι σα να πίανουμε μια προτομή του Δημοσθένη και την κάνουμε ποτιστήρι για τον κήπο, η να του βάζουμε κραγιόν, έτσι, γιατί έχει πλάκα…
@mater ελα το παρακανες!
δημοσθενης και mac ή οποια μηχανη!
ελεος….
🙂
paidia den mporo na fantasto ton imac mou pinaka simioseon h to ipod touch mou ws varkoula gia ta paidia mou